ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ

Νύχτα.Μέσα στην φυλακή είναι όλα ήσυχα.Οι κρατούμενοι κοιμούνται και οι φύλακες έχουν πλαγιάσει παρέα με τα κλειδιά τους.
Έτσι περνάνε οι νύχτες στην φυλακή.Και οι μέρες έτσι περνάνε.Απλά και ήσυχα.
Μέσα στην φυλακή είναι όλων των ειδών άν8ρωποι...Εγκληματίες,α8ώοι,άν8ρωποι που έφταιξαν και άν8ρωποι που έφταιξαν περισσότερο.Όμως άν8ρωποι,όπως και εμείς ένα πράγμα,έχοντας πληγές και μεγάλα όνειρα.Όλοι βρίσκονται στην ιδια μοίρα και αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο.8εωρούνται αποβράσματα της κοινωνίας,κατάπτωτοι της ιδανικής ζωής,υπόλοιπα μιας ατελούς διαίρεσης και ενός ορίου που καταλήγει σε απροσδιοριστία.
Ξημέρωσε και η σημερινή μέρα.Είναι Χριστούγεννα.Κανείς δεν το 8υμάται.Τι παράξενο...2 χρόνια να γιορτάσουν.Όχι επειδή απαγορεύεται,αλλά επειδή το ξεχνάνε.Μέχρι το απόγευμα η μέρα κυλάει ομαλά.Και φτάνει η στιγμή που όλοι οι κρατούμενοι μαζεύονται σε ένα κελί για να τα πούνε.Χωρίζονται σε 2 παρέες.Μια μεγάλη και μια μικρή.
Στην μεγάλη κά8ονται σε κύκλο στις κα8ιερωμένες 8έσεις τους σαν ιεροτελεστία,παίζοντας μπαρμπούτι και χαρτιά κα8ώς οι ιστορίες τους έχουν στερέψει.Ενώ οι άλλοι-δυο-τρια νεαρά άτομα είναι,κά8ονται κοντά στο παρά8υρο και δεν μιλούν παρά μονάχα κοιτάζουν απ'έξω τον ουρανό που παίρνει να βραδιάζει.
Ξαφνικά ένας απ'τους νέους σπάζοντας την σιωπή τους φωνάζει:''είναι Χριστούγεννα,είναι Χριστούγεννα σας λέω".Οι περισσότεροι τον κοιτάζουν νομίζοντας ότι έχει αρχίσει να χάνει τα λογικά του.Όμως οι άλλοι 2 φίλοι του διακατέχονται απ'τον ίδιο απρόσμενο εν8ουσιασμό.
Κάτι έχει γεννη8εί μέσα τους.Ενώ όλοι ζουνε στους υπονόμους του κελιού εκείνοι ζούνε,επειδή κοιτάζουν τα άστρα έξω απ'τα κάγκελα.
Ίσως ο νεαρός που μίλησε πρώτος,κοιτάζοντας τα άστρα,είδε το άστρο των Χριστουγέννων.Ίσως βέβαια και όχι.Κανείς δεν ξέρει.Παρά μόνο ο ίδιος και το άστρο...